Ανακοίνωση
με αφορμή τη σημερινή (5/6) Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, στην οποία
επισημαίνει:
με αφορμή τη σημερινή (5/6) Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, στην οποία
επισημαίνει:
«Οι
νεκροί στο Μάτι και στη Μάνδρα, η συνεχιζόμενη αποψίλωση των δασών, η θαλάσσια
ρύπανση στον Σαρωνικό, η πολυήμερη διακοπή της ύδρευσης στη Θεσσαλονίκη,
επιμένουν να δείχνουν πως παρά τους εορτασμούς και την καθιέρωση της Παγκόσμιας
Μέρας Περιβάλλοντος, το περιβάλλον βρίσκεται στο στόχαστρο των επιχειρηματικών
ομίλων, είτε ως δεξαμενή ανεξέλεγκτης άντλησης πρώτων υλών, απόρριψης των
αποβλήτων τους, είτε ως ένας ακόμη κερδοφόρος τομέας επενδύσεων. Το κεφάλαιο
και τα αστικά κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο αντιμετωπίζουν την προστασία από τις
περιβαλλοντικές επιδράσεις αποκλειστικά ως αντικείμενο κερδοφορίας, άλλοτε ως
“δαπάνη” που μπορεί να περιοριστεί, άλλοτε ως νέο πεδίο
επιχειρηματικής δραστηριότητας.
νεκροί στο Μάτι και στη Μάνδρα, η συνεχιζόμενη αποψίλωση των δασών, η θαλάσσια
ρύπανση στον Σαρωνικό, η πολυήμερη διακοπή της ύδρευσης στη Θεσσαλονίκη,
επιμένουν να δείχνουν πως παρά τους εορτασμούς και την καθιέρωση της Παγκόσμιας
Μέρας Περιβάλλοντος, το περιβάλλον βρίσκεται στο στόχαστρο των επιχειρηματικών
ομίλων, είτε ως δεξαμενή ανεξέλεγκτης άντλησης πρώτων υλών, απόρριψης των
αποβλήτων τους, είτε ως ένας ακόμη κερδοφόρος τομέας επενδύσεων. Το κεφάλαιο
και τα αστικά κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο αντιμετωπίζουν την προστασία από τις
περιβαλλοντικές επιδράσεις αποκλειστικά ως αντικείμενο κερδοφορίας, άλλοτε ως
“δαπάνη” που μπορεί να περιοριστεί, άλλοτε ως νέο πεδίο
επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Υποκριτικά,
διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις, οργανισμοί, συμμαχίες, “οδύρονται”
για τις περιβαλλοντικές καταστροφές και κινδύνους της βιοποικιλότητας, της
άγριας πανίδας και χλωρίδας, της ληστρικής εκμετάλλευσης των τροπικών κυρίως
δασών, της ερημοποίησης των πλημμυρών, των ρύπων, των απορριμμάτων, για τις αλλαγές
στις χρήσεις γης κ.λπ., ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν τον αποκλειστικό
παράγοντα καταστροφής του περιβάλλοντος και αξιοποιούν τις περιβαλλοντικές
καταστροφές για να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Η στροφή προς τη λεγόμενη
“πράσινη ανάπτυξη” είναι ένας τρόπος για να δημιουργηθούν νέα πεδία
κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο και να ρυθμιστούν εσωτερικές του αντιθέσεις.
διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις, οργανισμοί, συμμαχίες, “οδύρονται”
για τις περιβαλλοντικές καταστροφές και κινδύνους της βιοποικιλότητας, της
άγριας πανίδας και χλωρίδας, της ληστρικής εκμετάλλευσης των τροπικών κυρίως
δασών, της ερημοποίησης των πλημμυρών, των ρύπων, των απορριμμάτων, για τις αλλαγές
στις χρήσεις γης κ.λπ., ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν τον αποκλειστικό
παράγοντα καταστροφής του περιβάλλοντος και αξιοποιούν τις περιβαλλοντικές
καταστροφές για να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Η στροφή προς τη λεγόμενη
“πράσινη ανάπτυξη” είναι ένας τρόπος για να δημιουργηθούν νέα πεδία
κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο και να ρυθμιστούν εσωτερικές του αντιθέσεις.
Στην
ίδια κατεύθυνση κινείται διαχρονικά, αλλά και σήμερα, στην Ελλάδα το πολιτικό
προσωπικό του κεφαλαίου, αστικές κυβερνήσεις και αστικά κόμματα, αφού όλοι μαζί
πίνουν νερό στο όνομα των ευρωενωσιακών Οδηγιών και “αρχών” που
συναποφασίζουν, νομοθετούν και υλοποιούν.
Η
εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να περιμένουν προς όφελός
τους από τέτοιες πολιτικές και πρακτικές. Ο χρόνος που μεσολάβησε ανάμεσα στην
προηγούμενη και τη σημερινή επέτειο της Παγκόσμιας Μέρας Περιβάλλοντος βρίθει
παραδειγμάτων:
εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να περιμένουν προς όφελός
τους από τέτοιες πολιτικές και πρακτικές. Ο χρόνος που μεσολάβησε ανάμεσα στην
προηγούμενη και τη σημερινή επέτειο της Παγκόσμιας Μέρας Περιβάλλοντος βρίθει
παραδειγμάτων:
—
Η συνεχιζόμενη δασική πολιτική που δεν εξασφαλίζει την ολοκληρωμένη προστασία
και διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων, με αιχμή την ανύπαρκτη ουσιαστικά
δασοπυροπροστασία και τη διαχρονική έλλειψη μέτρων πολιτικής προστασίας. Σε
συνδυασμό με την πολεοδομική αναρχία που παράγεται από την εμπορευματοποιημένη
γη, οδήγησε, τη φορά αυτή στο Μάτι, στην τραγική εκατόμβη των νεκρών.
Η συνεχιζόμενη δασική πολιτική που δεν εξασφαλίζει την ολοκληρωμένη προστασία
και διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων, με αιχμή την ανύπαρκτη ουσιαστικά
δασοπυροπροστασία και τη διαχρονική έλλειψη μέτρων πολιτικής προστασίας. Σε
συνδυασμό με την πολεοδομική αναρχία που παράγεται από την εμπορευματοποιημένη
γη, οδήγησε, τη φορά αυτή στο Μάτι, στην τραγική εκατόμβη των νεκρών.
—
Η υλοποίηση της ευρωενωσιακής πολιτικής “κόστους – οφέλους” για τα
έργα υποδομής (αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά κ.λπ.) σημαίνει πως όταν δεν είναι
κερδοφόρα για το κεφάλαιο δεν υλοποιούνται, και οδηγεί σε νεκρούς, καταστροφές
λαϊκής περιουσίας, ζωικού κεφαλαίου, καλλιεργειών, υποδομών (Μάνδρα, Κρήτη
κ.λπ.), με νεκρούς και μεγάλες καταστροφές σε λαϊκές περιουσίες, ζωικό κεφάλαιο
και δημόσιες υποδομές.
Η υλοποίηση της ευρωενωσιακής πολιτικής “κόστους – οφέλους” για τα
έργα υποδομής (αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά κ.λπ.) σημαίνει πως όταν δεν είναι
κερδοφόρα για το κεφάλαιο δεν υλοποιούνται, και οδηγεί σε νεκρούς, καταστροφές
λαϊκής περιουσίας, ζωικού κεφαλαίου, καλλιεργειών, υποδομών (Μάνδρα, Κρήτη
κ.λπ.), με νεκρούς και μεγάλες καταστροφές σε λαϊκές περιουσίες, ζωικό κεφάλαιο
και δημόσιες υποδομές.
—
Ο νέος νόμος – λαιμητόμος για τον αιγιαλό και την παραλία, θυσία στο βωμό της
κερδοφορίας κυρίως του κατασκευαστικού και τουριστικού μεγάλου κεφαλαίου.
Ο νέος νόμος – λαιμητόμος για τον αιγιαλό και την παραλία, θυσία στο βωμό της
κερδοφορίας κυρίως του κατασκευαστικού και τουριστικού μεγάλου κεφαλαίου.
— Η επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας και η έμφαση στις
“Ανανεώσιμες” Πηγές Ενέργειας (αιολικά πάρκα κ.λπ.) έχουν καταντήσει
πραγματική μάστιγα για τις “προστατευόμενες” περιοχές και οικοτόπους,
όπου κατά προτεραιότητα χωροθετούνται, καθώς και για παραδοσιακές αγροτικές
δραστηριότητες (μελισσοκομία, κτηνοτροφία κ.ά.) Παράλληλα εκτινάσσουν το κόστος
Ενέργειας που πληρώνει ο λαός.
“Ανανεώσιμες” Πηγές Ενέργειας (αιολικά πάρκα κ.λπ.) έχουν καταντήσει
πραγματική μάστιγα για τις “προστατευόμενες” περιοχές και οικοτόπους,
όπου κατά προτεραιότητα χωροθετούνται, καθώς και για παραδοσιακές αγροτικές
δραστηριότητες (μελισσοκομία, κτηνοτροφία κ.ά.) Παράλληλα εκτινάσσουν το κόστος
Ενέργειας που πληρώνει ο λαός.
—
Η διαχρονική κυβερνητική πολιτική (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) για τη διαχείριση των
αποβλήτων οξύνει την κατάσταση σε όλο και περισσότερες περιοχές της χώρας, με
ανεξέλεγκτες χωματερές να ξεφυτρώνουν πάλι σαν μανιτάρια, τουριστικές –
νησιωτικές κυρίως – περιοχές να ζουν με τον εφιάλτη της επανεμφάνισης και το φετινό
καλοκαίρι του φαινομένου των σωρευμένων σκουπιδιών στους δρόμους. Η αποπνικτική
πυρκαγιά στην ανεξέλεγκτη χωματερή Μαρκόπουλου δείχνει το τι πρόκειται να
ακολουθήσει. Με την υπερκορεσμένη, και από πλευράς χώρου, χωματερή Φυλής να
ξεχειλίζει από σκουπίδια και τον υποτιθέμενο “ΧΥΤΥ” Γραμματικού να
κινδυνεύει να μετατραπεί, για όσο αντέξει, σε μοναδικό αποδέκτη όλων των
αποβλήτων της Αττικής.
Η διαχρονική κυβερνητική πολιτική (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) για τη διαχείριση των
αποβλήτων οξύνει την κατάσταση σε όλο και περισσότερες περιοχές της χώρας, με
ανεξέλεγκτες χωματερές να ξεφυτρώνουν πάλι σαν μανιτάρια, τουριστικές –
νησιωτικές κυρίως – περιοχές να ζουν με τον εφιάλτη της επανεμφάνισης και το φετινό
καλοκαίρι του φαινομένου των σωρευμένων σκουπιδιών στους δρόμους. Η αποπνικτική
πυρκαγιά στην ανεξέλεγκτη χωματερή Μαρκόπουλου δείχνει το τι πρόκειται να
ακολουθήσει. Με την υπερκορεσμένη, και από πλευράς χώρου, χωματερή Φυλής να
ξεχειλίζει από σκουπίδια και τον υποτιθέμενο “ΧΥΤΥ” Γραμματικού να
κινδυνεύει να μετατραπεί, για όσο αντέξει, σε μοναδικό αποδέκτη όλων των
αποβλήτων της Αττικής.
Η
Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος είναι μία ακόμα αφορμή για να βγάλουν η εργατική
τάξη και τα λαϊκά στρώματα συμπεράσματα. Για την καταστροφή του περιβάλλοντος ο
ένοχος είναι η εμπορευματοποίησή του, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η κερδοφορία του
κεφαλαίου.
Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος είναι μία ακόμα αφορμή για να βγάλουν η εργατική
τάξη και τα λαϊκά στρώματα συμπεράσματα. Για την καταστροφή του περιβάλλοντος ο
ένοχος είναι η εμπορευματοποίησή του, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η κερδοφορία του
κεφαλαίου.
Το
ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και καλεί το λαό να οργανώσει την πάλη του, να αντιπαλέψει
κάθε πολιτική επιλογή του κράτους που για τα κέρδη των ομίλων καταστρέφει το
περιβάλλον, να αντισταθεί στις επενδύσεις των ομίλων που τσακίζουν τις ζωές των
εργαζομένων. Να συγκρουστεί με τον πραγματικό αντίπαλο του περιβάλλοντος και
κάθε πτυχή της ζωής του λαού, τους μονοπωλιακούς ομίλους, το κράτος τους, την
ΕΕ με τις Οδηγίες και τις κατευθύνσεις τους. Να συγκεντρώσει δυνάμεις για τον
μοναδικό δρόμο που μπορεί να εγγυηθεί τη φιλολαϊκή αξιοποίηση του
περιβάλλοντος, για ριζικά διαφορετική πορεία, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και
όχι το καπιταλιστικό κέρδος».
ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και καλεί το λαό να οργανώσει την πάλη του, να αντιπαλέψει
κάθε πολιτική επιλογή του κράτους που για τα κέρδη των ομίλων καταστρέφει το
περιβάλλον, να αντισταθεί στις επενδύσεις των ομίλων που τσακίζουν τις ζωές των
εργαζομένων. Να συγκρουστεί με τον πραγματικό αντίπαλο του περιβάλλοντος και
κάθε πτυχή της ζωής του λαού, τους μονοπωλιακούς ομίλους, το κράτος τους, την
ΕΕ με τις Οδηγίες και τις κατευθύνσεις τους. Να συγκεντρώσει δυνάμεις για τον
μοναδικό δρόμο που μπορεί να εγγυηθεί τη φιλολαϊκή αξιοποίηση του
περιβάλλοντος, για ριζικά διαφορετική πορεία, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και
όχι το καπιταλιστικό κέρδος».
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣΥποκριτικές
κορόνες και «ευαισθησίες» από το κεφάλαιο και τα κόμματά του
κορόνες και «ευαισθησίες» από το κεφάλαιο και τα κόμματά του
Κάθε
χρόνο, έτσι και σήμερα 5 Ιούνη, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, οι
εργατικές – λαϊκές οικογένειες θα «βομβαρδιστούν» από υποκριτικά μηνύματα
«ευαισθητοποίησης» για το περιβάλλον. Μόνιμη επωδός είναι η «σωτηρία του
πλανήτη», η «ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης», η προστασία των θαλασσών και
πολλά ακόμα, που στόχο έχουν να εμπεδώσουν οι λαοί την αντίληψη ότι το θέμα της
προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, είναι δική τους υπόθεση, άρα
και δική τους ευθύνη.
χρόνο, έτσι και σήμερα 5 Ιούνη, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, οι
εργατικές – λαϊκές οικογένειες θα «βομβαρδιστούν» από υποκριτικά μηνύματα
«ευαισθητοποίησης» για το περιβάλλον. Μόνιμη επωδός είναι η «σωτηρία του
πλανήτη», η «ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης», η προστασία των θαλασσών και
πολλά ακόμα, που στόχο έχουν να εμπεδώσουν οι λαοί την αντίληψη ότι το θέμα της
προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, είναι δική τους υπόθεση, άρα
και δική τους ευθύνη.
Δεν
είναι καθόλου τυχαίο ότι το μήνυμα του ΟΗΕ μιλά γενικά και αόριστα για
«ανθρώπινη δραστηριότητα που καταστρέφει το περιβάλλον, την ποιότητα του νερού,
τα τρόφιμα, τον αέρα», αναφέρεται στην «κλιματική αλλαγή» και καλεί όλους τους
…ανθρώπους να δώσουν τη «μάχη της ζωής τους». Επιπλέον, ο γγ του ΟΗΕ Αντόνιο
Γκουτέρες ζητά «να φορολογηθεί η ρύπανση, να μην επιδοτούνται τα ορυκτά καύσιμα
και να σταματήσουν να λειτουργούν νέοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής άνθρακα». Και
αυτά όταν είναι γνωστές οι συμφωνίες για το εμπόριο ρύπων, που δίνει τη
δυνατότητα σε μεγάλες καπιταλιστικές χώρες να «αγοράζουν» το δικαίωμα να
ρυπαίνουν, ενώ κατά κανόνα πίσω από τέτοιες γενικές «συστάσεις» κρύβονται
μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και επιχειρηματικοί πόλεμοι ανάμεσα σε ισχυρά
μονοπώλια, ακόμα και κράτη.
είναι καθόλου τυχαίο ότι το μήνυμα του ΟΗΕ μιλά γενικά και αόριστα για
«ανθρώπινη δραστηριότητα που καταστρέφει το περιβάλλον, την ποιότητα του νερού,
τα τρόφιμα, τον αέρα», αναφέρεται στην «κλιματική αλλαγή» και καλεί όλους τους
…ανθρώπους να δώσουν τη «μάχη της ζωής τους». Επιπλέον, ο γγ του ΟΗΕ Αντόνιο
Γκουτέρες ζητά «να φορολογηθεί η ρύπανση, να μην επιδοτούνται τα ορυκτά καύσιμα
και να σταματήσουν να λειτουργούν νέοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής άνθρακα». Και
αυτά όταν είναι γνωστές οι συμφωνίες για το εμπόριο ρύπων, που δίνει τη
δυνατότητα σε μεγάλες καπιταλιστικές χώρες να «αγοράζουν» το δικαίωμα να
ρυπαίνουν, ενώ κατά κανόνα πίσω από τέτοιες γενικές «συστάσεις» κρύβονται
μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και επιχειρηματικοί πόλεμοι ανάμεσα σε ισχυρά
μονοπώλια, ακόμα και κράτη.
Άλλωστε,
αυτό απέδειξε περίτρανα η διαμάχη των ΗΠΑ με την ΕΕ και την Κίνα για τη
Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, όπου αποκαλύφθηκαν πλήρως ο
υποκριτικός χαρακτήρας των διακηρύξεων όλων των ιμπεριαλιστικών κρατών για το
περιβάλλον και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ’ αυτές.
Σε κάθε περίπτωση, ο βασικός ένοχος για την υποβάθμιση και την καταστροφή του
περιβάλλοντος δεν είναι άλλος από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, που έχει
στη φύση του την καταλήστευση των φυσικών πόρων του πλανήτη, προκειμένου να
εξασφαλιστούν κέρδη για τους μονοπωλιακούς ομίλους.
αυτό απέδειξε περίτρανα η διαμάχη των ΗΠΑ με την ΕΕ και την Κίνα για τη
Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, όπου αποκαλύφθηκαν πλήρως ο
υποκριτικός χαρακτήρας των διακηρύξεων όλων των ιμπεριαλιστικών κρατών για το
περιβάλλον και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ’ αυτές.
Σε κάθε περίπτωση, ο βασικός ένοχος για την υποβάθμιση και την καταστροφή του
περιβάλλοντος δεν είναι άλλος από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, που έχει
στη φύση του την καταλήστευση των φυσικών πόρων του πλανήτη, προκειμένου να
εξασφαλιστούν κέρδη για τους μονοπωλιακούς ομίλους.
Θυσία
στο βωμό του κέρδους
στο βωμό του κέρδους
Δεν
χρειάζεται να πάμε μακριά για να το διαπιστώσουμε αυτό και στην Ελλάδα: Μόλις
πριν από λίγες μέρες, κατατέθηκε νομοσχέδιο για την ανάρτηση των δασικών
χαρτών, με το οποίο παρέχονται και νέες διευκολύνσεις από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
για επιχειρηματική δράση στα δάση και τα δασικά οικοσυστήματα. Σε συνδυασμό με
την «Εθνική Στρατηγική για τα Δάση» είναι ξεκάθαρη η πρόθεσή της να ανοίξει
νέους δρόμους για την εκμετάλλευση των δασικών οικοσυστημάτων με την παραπέρα
εμπορευματοποίηση της δασικής γης για τουριστικές και ενεργειακές επενδύσεις
ΑΠΕ. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που πλέον ο κλασικός τρόπος εκμετάλλευσης των
δασικών εκτάσεων, που «προϋπέθετε» να μπει μια φωτιά για να αποχαρακτηριστεί,
να μοιάζει κατά πολύ ξεπερασμένος.
χρειάζεται να πάμε μακριά για να το διαπιστώσουμε αυτό και στην Ελλάδα: Μόλις
πριν από λίγες μέρες, κατατέθηκε νομοσχέδιο για την ανάρτηση των δασικών
χαρτών, με το οποίο παρέχονται και νέες διευκολύνσεις από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
για επιχειρηματική δράση στα δάση και τα δασικά οικοσυστήματα. Σε συνδυασμό με
την «Εθνική Στρατηγική για τα Δάση» είναι ξεκάθαρη η πρόθεσή της να ανοίξει
νέους δρόμους για την εκμετάλλευση των δασικών οικοσυστημάτων με την παραπέρα
εμπορευματοποίηση της δασικής γης για τουριστικές και ενεργειακές επενδύσεις
ΑΠΕ. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που πλέον ο κλασικός τρόπος εκμετάλλευσης των
δασικών εκτάσεων, που «προϋπέθετε» να μπει μια φωτιά για να αποχαρακτηριστεί,
να μοιάζει κατά πολύ ξεπερασμένος.
Επίσης,
η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο εκρηκτικό πρόβλημα της διαχείρισης των
απορριμμάτων, κρατά στάση αναμονής, με στόχο να ανοίξει ο δρόμος στον «σωτήρα
ιδιώτη» και εκεί όπου δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμα οι κατάλληλες γι’ αυτό
προϋποθέσεις. Συνεχίζει και ολοκληρώνει την υπογραφή των συμπράξεων με μια
χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους για την κατασκευή μονάδων επεξεργασίας
σύμμεικτων αποβλήτων (ΜΕΑ) ανά τη χώρα και ταυτόχρονα προωθεί με ιδιαίτερο ζήλο
την καύση των λεγόμενων «απορριμματογενών καυσίμων» (σκουπίδια με υψηλή σχετικά
θερμογόνο δύναμη) στις τσιμεντοβιομηχανίες, όπως στον Βόλο, με τραγικές
επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο εκρηκτικό πρόβλημα της διαχείρισης των
απορριμμάτων, κρατά στάση αναμονής, με στόχο να ανοίξει ο δρόμος στον «σωτήρα
ιδιώτη» και εκεί όπου δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμα οι κατάλληλες γι’ αυτό
προϋποθέσεις. Συνεχίζει και ολοκληρώνει την υπογραφή των συμπράξεων με μια
χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους για την κατασκευή μονάδων επεξεργασίας
σύμμεικτων αποβλήτων (ΜΕΑ) ανά τη χώρα και ταυτόχρονα προωθεί με ιδιαίτερο ζήλο
την καύση των λεγόμενων «απορριμματογενών καυσίμων» (σκουπίδια με υψηλή σχετικά
θερμογόνο δύναμη) στις τσιμεντοβιομηχανίες, όπως στον Βόλο, με τραγικές
επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Τέλος,
η κυβέρνηση, όπως και οι προκάτοχοί της, εφαρμόζει αποφασιστικά τις
ευρωενωσιακές κατευθύνσεις και συστάσεις, που βλέπουν το περιβάλλον ως πεδίο
επιχειρηματικής δράσης για την προσέλκυση επενδύσεων, την άντληση πρώτων υλών
για τα εμπορεύματά τους, την κατασκευή των δικτύων μεταφοράς και την απόρριψη
των αποβλήτων, που προκύπτουν από την όλη δραστηριότητά τους.
η κυβέρνηση, όπως και οι προκάτοχοί της, εφαρμόζει αποφασιστικά τις
ευρωενωσιακές κατευθύνσεις και συστάσεις, που βλέπουν το περιβάλλον ως πεδίο
επιχειρηματικής δράσης για την προσέλκυση επενδύσεων, την άντληση πρώτων υλών
για τα εμπορεύματά τους, την κατασκευή των δικτύων μεταφοράς και την απόρριψη
των αποβλήτων, που προκύπτουν από την όλη δραστηριότητά τους.
Αλλωστε,
αυτό ακριβώς περιγράφει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στα περιφερειακά «αναπτυξιακά»
συνέδρια ανά την Ελλάδα, μιλώντας για «βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη» και για
«επενδυτικές ευκαιρίες που θα παίρνουν υπόψη τους την προστασία του
περιβάλλοντος». Με απλά λόγια, εννοούν ότι όπου το περιβάλλον έρχεται σε
αντίθεση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, τότε θα έρχεται η
…βιώσιμη ανάπτυξη με το «Στρατηγικό Σχέδιο για τα Δάση», τα «Ρυθμιστικά και
Χωροταξικά Σχέδια» και ό,τι άλλο χρειαστεί για να στηριχθεί η επιχειρηματική
δραστηριότητα.
αυτό ακριβώς περιγράφει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στα περιφερειακά «αναπτυξιακά»
συνέδρια ανά την Ελλάδα, μιλώντας για «βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη» και για
«επενδυτικές ευκαιρίες που θα παίρνουν υπόψη τους την προστασία του
περιβάλλοντος». Με απλά λόγια, εννοούν ότι όπου το περιβάλλον έρχεται σε
αντίθεση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, τότε θα έρχεται η
…βιώσιμη ανάπτυξη με το «Στρατηγικό Σχέδιο για τα Δάση», τα «Ρυθμιστικά και
Χωροταξικά Σχέδια» και ό,τι άλλο χρειαστεί για να στηριχθεί η επιχειρηματική
δραστηριότητα.
Υπάρχει
άλλος δρόμος για τον οποίο παλεύει το ΚΚΕ
άλλος δρόμος για τον οποίο παλεύει το ΚΚΕ
Στον
αντίποδα αυτής της πολιτικής, το ΚΚΕ προβάλλει τη θέση ότι η προστασία του περιβάλλοντος,
προς όφελος του λαού, προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με
κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό
σχεδιασμό της οικονομίας. Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, θα πρέπει
οι σημερινοί αγώνες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην
εμπορευματοποίηση του νερού, των δασών, των φυσικών πόρων, ενάντια στην
«πράσινη» οικονομία των καπιταλιστικών κερδών, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό
πόλεμο, να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του,
που αποτελεί την αιτία όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων, χειροτέρευσης
της ίδιας της ζωής.
αντίποδα αυτής της πολιτικής, το ΚΚΕ προβάλλει τη θέση ότι η προστασία του περιβάλλοντος,
προς όφελος του λαού, προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με
κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό
σχεδιασμό της οικονομίας. Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, θα πρέπει
οι σημερινοί αγώνες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην
εμπορευματοποίηση του νερού, των δασών, των φυσικών πόρων, ενάντια στην
«πράσινη» οικονομία των καπιταλιστικών κερδών, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό
πόλεμο, να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του,
που αποτελεί την αιτία όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων, χειροτέρευσης
της ίδιας της ζωής.