Την πολιτική που «τα δίνει όλα για τον ανταγωνισμό και την κερδοφορία των επιχειρήσεων» και «αφήνει στον αέρα» τις ανάγκες των 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων που ζουν στο λεκανοπέδιο, κατήγγειλε ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» μιλώντας στη σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής με θέμα την πολιτική προστασία.
Ξεκινώντας την ομιλία του σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δεν είναι πολιτική προστασία αυτό που ζούμε με το 112. Δεν λέω για το ίδιο το σύστημα. Λέω γι αυτό που ζήσαμε το προηγούμενο Σάββατο σε συνδυασμό με αυτήν την “καταιγίδα” στα ΜΜΕ ότι θα ζήσουμε εικόνες αποκάλυψης και να ανοίγεις το παράθυρό σου και να βλέπεις μιά βροχή του Νοέμβρη. Σε λίγο θα την πατήσουμε όπως με “ο λύκος στα πρόβατα”. Από το υπουργείο και από ορισμένους εμπλεκόμενους φορείς γίνεται σαν άλλοθι. Οτι “εγώ ειδοποίησα, έβρεξε δεν έβρεξε. Ο,τι και να γίνει έχετε την ευθύνη».
Κατήγγειλε ότι υπάρχει μια πολιτική που εφαρμόζεται και πλέον έχει παράξει έργο, είναι η πολιτική που ακολουθήθηκε από το 2012 και εκχώρησε αρμοδιότητες, υπηρεσίες και έργα που γίνονταν από δημόσιες υπηρεσίες στην επιχειρηματική δράση για την τόνωση της κερδοφορίας τους.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, ανέφερε, είναι η περιφέρεια Αττικής η οποία έχει μειωθεί στους μισούς της υπαλλήλους και αυτοί οι υπάλληλοι ασφαλώς είναι σε κρίσιμες υπηρεσίες, ιδιαίτερα τεχνικές υπηρεσίες. Αντίστοιχα έγινε στους δήμους, στην κεντρική διακυβέρνηση, με τα πιο εμβληματικά παραδείγματα τις δασικές υπηρεσίες όπου δεν υπάρχει ούτε ένας δασεργάτης, αλλά κάθε τόσο παίρνονται εποχικοί υπάλληλοι, μπαίνουν εταιρίες και κάνουν το κάθε έργο. Και το διαβόητο antinero (πρόγραμμα προστασίας δασών) έτσι θα γίνει, ένα έργο που θα μπορούσε να το κάνει η Δασική Υπηρεσία με πέντε φορές κάτω την τιμή τελικά εκχωρείται σε ιδιώτες και εργολάβους.
Αντίστοιχα, συνέχισε, ίδια κατάσταση επικρατεί και στην αντιπλημμυρική θωράκιση όπου όλο το προηγούμενο διάστημα οι εργολάβοι που είχαν αναλάβει τον καθαρισμό των ρεμάτων της Δυτικής και Ανατολικής Αττικής τσακώνονταν για κάμποσα εκατομμύρια, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουμε σήμερα, εάν τελικά καθαρίστηκαν και έμειναν ακαθάριστα.
Ο Γ. Πρωτούλης κατήγγειλε ότι αυτή η πολιτική εφαρμόζεται από όλες τις κυβερνήσεις, είναι η πολιτική που δεν χρηματοδοτεί αναγκαίες παρεμβάσεις και έργα ενώ εάν δεν υπάρχει επιχειρηματικό ενδιαφέρον δεν χρηματοδοτείται το έργο. Στο Ελληνικό π.χ. το αντιπλημμηρικό γίνεται διότι υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον. Στη δυτική ή ανατολική Αττική όπου δεν υπάρχει, τους αφήνετε να πνιγούν, επισήμανε. Εφερε συγκεκριμένα παραδείγματα για το ρέμα της Εσχατιάς, τον Κηφισό, και άλλα ρέματα που καταλήγουν στον ποταμό, που δεν έχουν συντηρηθεί, που είναι αποσπασματικά, με αποτέλεσμα να δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι λύνουν, καθιστώντας ακόμα πιο μεγάλο τον κίνδυνος της πλημμύρας με την πρώτη βροχή