Την επιτακτική ανάγκη της αντιπυρικής προστασίας του Λεκανοπεδίου Αττικής γιατί «οι ζωές μας και ο φυσικός πλούτος δεν είναι κόστος», επισήμανε ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αττικής.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Αττικής παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ για να παρουσιάσει τις θέσεις της για την αντιπυρική προστασία του Λεκανοπεδίου.
Εκτός από τον Γιάννη Πρωτούλη, που παρουσίασε τις θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης», έγιναν παρεμβάσεις από τους δημάρχους Καισαριανής, Ηλία Σταμέλο, Πετρούπολης Βαγγέλη Σίμο και Χαϊδαρίου Μιχάλη Σελέκο.
Στη συνέντευξη παραβρέθηκαν ο Νίκος Σοφιανός μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας, ο Θοδωρής Χιώνης μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, ο Χρήστος Κατσώτης βουλευτής του Κόμματος, ο Αντώνης Ραλλάτος, υπεύθυνος τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ και η Κανέλλα Γεωργοπούλου, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για την τοπική και περιφερειακή διοίκηση.
Παρατίθεται η ομιλία του Γ. Πρωτούλη:
«Προχωράμε στη σημερινή συνέντευξη Τύπου για την επιτακτική ανάγκη μέτρων πυροπροστασίας του λεκανοπεδίου Αττικής, ένα πολύ σοβαρό θέμα που σταθερά αναδεικνύουν οι εκλεγμένοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης” σε Περιφέρειες και δήμους.
Μόνο την αντιπυρική περίοδο του 2024, είχαμε 500.000 στρέμματα καμένα δάση και δασικές κυρίως εκτάσεις, 7 νεκρούς και μεγάλη καταστροφή λαϊκών περιουσιών.
Επηρεάστηκαν μεταξύ άλλων 11 προστατευόμενες περιοχές και Καταφύγια Άγριας ζωής.
Ειδικά για την περιοχή της Αττικής, γνωρίζουμε ότι ολόκληρος ο νομός έχει χαρακτηριστεί ως επικίνδυνη περιοχή, σύμφωνα με το ΠΔ 575/1980.
Ταυτόχρονα, η μείξη δασικών εκτάσεων με κατοικημένες περιοχές, βιομηχανική δραστηριότητα, υποδομές μεταφορών κ.λπ. αυξάνει την επικινδυνότητα. Οι καταστροφικές πυρκαγιές στο Μάτι το 2018 και το 2024 στη Β/Α Αττική, όπου η πυρκαγιά έφτασε στον αστικό ιστό, υπογραμμίζουν αυτόν τον κίνδυνο. Πολύ μεγάλος είναι, επίσης, ο κίνδυνος ενός Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης.
Οι επιπτώσεις μιας δασικής πυρκαγιάς δεν περιορίζονται στην καταστροφή των δασικών εκτάσεων και στον κίνδυνο για ανθρώπινες ζωές από τη φωτιά, στην καταστροφή υποδομών, αγροτικών καλλιεργειών κ.ά. Η επικινδυνότητα των τοξικών – καρκινογόνων προϊόντων της καύσης είναι ιδιαίτερα μεγάλη στην Αττική, δεδομένης της μορφολογίας της περιοχής (βλ. ορεινοί όγκοι) και της πληθυσμιακής πυκνότητας.
Δεκατρείς μεγάλες πυρκαγιές μέσα στην οκταετία 2017-2024 έκαψαν περισσότερα από 700.000 στρέμματα στην Αττική, σύμφωνα με τις αναφορές από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus και το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS).
Σύμφωνα με στοιχεία του Πυροσβεστικού Σώματος Ελλάδας, από το 2004 έως το 2024, δηλαδή την τελευταία 20ετία, σε αγροτοδασικές πυρκαγιές έχουν καεί στην Αττική πάνω από 1 εκατομμύριο στρέμματα, εκ των οποίων 0,7 εκατομμύρια στρέμματα δάση και δασικές εκτάσεις.
Το 60% της περιοχής της Β/Α Αττικής που κάηκε το 2024, είχε ξανακαεί στην πυρκαγιά του 2009. Αντίστοιχα και στην περιοχή της Πάρνηθας, οι τρεις μεγάλες πυρκαγιές (2007, 2021, 2023) έχουν κάψει επανειλημμένα κάποιες περιοχές. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, δεδομένου ότι όταν μια περιοχή καίγεται ξανά υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία ή και αδυναμία αναγέννησης του δάσους.
Οι καταστροφές αυτές συνεπάγονται πολύ σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και την ποιότητα ζωής του λαού (π.χ. μικροκλίμα). Πολύ μεγάλος είναι και ο κίνδυνος καταστροφικών πλημμυρών.
Όπως αποδεικνύει και η πείρα της τελευταίας εικοσαετίας, το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να διασφαλίσουν ολοκληρωμένη πολιτική πυροπροστασίας και γενικότερα πολιτικής προστασίας. Οι αιτίες του διαχρονικού εγκλήματος δεν οφείλονται γενικά στην “έλλειψη σχεδίου”, αλλά στην υλοποίηση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου και η πυροπροστασία και γενικά η πολιτική προστασία αντιμετωπίζονται ως κόστος για να εξασφαλιστεί ζεστό χρήμα για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και έτσι εκεί που εκτιμώνται ως μικρότερες προτιμώνται οι όποιες αποζημιώσεις από τα έργα προστασίας.
Υποκριτική η επίκληση της «κλιματικής αλλαγής»
Η επίκληση της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής ή ”κλιματικής κρίσης”, ως βασικού παράγοντα της επιδείνωσης της κατάστασης, είναι τουλάχιστον υποκριτική, παραπλανητική.
Σε επιδείνωση οδηγεί η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και στον τομέα της πολιτικής προστασίας και πιο ειδικά της πυροπροστασίας, που υπηρετείται από τις κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων διαχρονικά, υπονομεύει στην πράξη κάθε δυνατότητα αποτελεσματικού επιχειρησιακού σχεδιασμού του κρατικού μηχανισμού. Χαρακτηριστικές πλευρές είναι:
– Η διάσπαση της ενιαίας διαχείρισης των δασών, με τον διαχωρισμό των υπηρεσιών πρόληψης και πυρόσβεσης.
– Η ανυπαρξία επαρκούς ειδικού σώματος για τη δασοπυρόσβεση και η ανάθεσή της στην Πυροσβεστική που εκπαιδεύεται και διαθέτει υποδομή κυρίως για αστικό περιβάλλον.
– Οι τραγικές ελλείψεις σε βασικές υποδομές και μέτρα (π.χ. αντιπυρικές ζώνες, δασικοί δρόμοι, καθαρισμός δασών, επαρκές – ασφαλές δίκτυο και υδατοδεξαμενές).
Ένταξη της πολιτικής προστασίας στην «ανθεκτικότητα» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ
Η κυβέρνηση της ΝΔ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις δασικές πυρκαγιές κυρίως ως επιχειρησιακό πρόβλημα κατάσβεσης και όχι πρόληψης, με αποσπασματική εστίαση μόνο στην αεροπυρόσβεση.
Έχει ως βασικό στόχο την ολοκληρωτική ένταξη της πολιτικής προστασίας στο πλαίσιο της κοινής στρατηγικής της “ανθεκτικότητας” της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, συνδυασμένα με την παραπέρα καταστολή απέναντι στον λαό.
Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν όλα τα προμηθευόμενα μέσα μέσω του προγράμματος “ΑΙΓΙΣ”, το οποίο διαφημίζει η κυβέρνηση, ανήκουν στην κατηγορία των προϊόντων “διπλής χρήσης” τα οποία εξυπηρετούν και εντάσσονται στις ανάγκες ανθεκτικότητας, Πολιτικής Άμυνας και Πολιτικής Προστασίας.
Αλλά ακόμα και για τα πυροσβεστικά αεροσκάφη που έχουν παραγγελθεί, δεν έχει εξασφαλισθεί η γραμμή παραγωγής από την καναδική εταιρεία.
Δίνεται προτεραιότητα σε drones και θερμικές κάμερες, την ίδια στιγμή που δεν εξασφαλίζονται τα αναγκαία μέτρα πρόληψης.
Οι καθαρισμοί δασικών εκτάσεων και τα όποια μέτρα πρόληψης υλοποιούνται, δεν επαρκούν σε σχέση με τις ανάγκες.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος πέρσι ομολόγησε ότι οι ορεινοί όγκοι της Αττικής ουσιαστικά είχαν αφεθεί στην τύχη τους με τεράστια καύσιμη ύλη που έχει συγκεντρωθεί τα τελευταία 60 χρόνια που δεν έχει αφαιρεθεί. Για το πρόγραμμα “AntiNero” είχε πει ότι “καλύπτει στην Αττική μόνο συγκεκριμένα σημεία, τα πιο επικίνδυνα”. Επίσης, ομολογήθηκε η πλήρης απουσία αντιπυρικής προστασίας των ρεμάτων της Αττικής.
Τα έργα που υλοποιούνται μέσω του προγράμματος “AntiNero” είναι αποσπασματικά, αφορούν περίπου το 2-3% των δασών που χρειάζονται διαχείριση και προστασία και δεν καλύπτουν την ανάγκη ολοκληρωμένης διαχείρισης και πυροπροστασίας των δασών. Πέρα φυσικά από το γεγονός ότι μιλάμε για έργα που κοστίζουν εκατοντάδες χιλιάδες μέχρι και εκατομμύρια ευρώ, με κριτήριο την κερδοφορία συγκεκριμένων ομάδων εργοληπτικών εταιρειών και με κόστος τετραπλάσιο απ’ ό,τι αν τα ίδια έργα εκτελούνταν με αυτεπιστασία από μια διαφορετικά οργανωμένη και στελεχωμένη Δασική Υπηρεσία.
Ακόμη και σε περιπτώσεις που έχουν γίνει κάποιοι καθαρισμοί, μπορεί να παραμένουν εύφλεκτα υλικά σε επικίνδυνες περιοχές (υπενθυμίζεται το ζήτημα της περιοχής του Λαυρίου πέρσι). Υπάρχει πλήθος εστιών με συσσωρευμένη εύφλεκτη ύλη σε πολλά σημεία. Π.χ. σε πρόσφατο δημοσίευμα αναδείχθηκε η ύπαρξη ενός χώρου ανεξέλεγκτης απόθεσης διαφόρων εύφλεκτων υλικών στον Δήμο Παπάγου – Χολαργού, δίπλα στην Κατεχάκη, εντός δασικού χώρου. Άλλο παράδειγμα είναι η παραμονή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στον Υμηττό συσσωρευμένης εύφλεκτης ύλης μετά από καθαρισμό που είχε γίνει, όπως έχει αναδειχθεί από τη ΛΑΣΥ Αγίας Παρασκευής.
Επιπλέον παραδείγματα:
Γενικά η συσσώρευση καύσιμης ύλης στους δήμους (καθαρισμοί δασικών εκτάσεων, οικοπέδων κλπ.) συνιστά ”βόμβες” μέσα στον αστικό ιστό ή στα όρια με δάση.
Τα χρήματα που διατίθενται για την πυροπροστασία στους δήμους της Αττικής και της χώρας συνολικά επιβεβαιώνουν ότι η προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού δεν είναι στις προτεραιότητες της σημερινής κυβέρνησης και των κυβερνήσεων διαφόρων αποχρώσεων των προηγούμενων χρόνων. Για αυτό και τα τμήματα Πολιτικής Προστασίας είναι μια ακόμα αναφορά στους οργανισμούς εσωτερικής υπηρεσίας Περιφερειών και δήμων, χωρίς προσωπικό και εξοπλισμό, με σχέδια επί χάρτου.
Ισχύει και φέτος η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την εφαρμογή του απαράδεκτου κανονισμού πυροπροστασίας ακινήτων – ΚΥΑ 55904/19-5-2023 περί της πυροπροστασίας των ακινήτων (ΦΕΚ 3475/Β/2023), που αποτελεί μέρος της εξειδίκευσης στην Ελλάδα της “πράσινης μετάβασης” και αφορά ακίνητα μέσα και κοντά σε δάση και δασικές εκτάσεις, μέχρι απόστασης 300 μέτρων. Προβλέπονται τσουχτερά πρόστιμα, ακόμα και ποινές φυλάκισης.
Με την ΚΥΑ αυτή, η κυβέρνηση για άλλη μια φορά προσπαθεί να “βγάλει από πάνω της” την πολιτική ευθύνη για πιθανές νέες καταστροφές και να φορτώσει στα λαϊκά νοικοκυριά, στο πλαίσιο της αντίληψης περί “ατομικής ευθύνης”. Ταυτόχρονα φορτώνει τους υποστελεχωμένους δήμους με πρόσθετο διοικητικό βάρος με το τυράκι της είσπραξης των προστίμων.
Από τη μέχρι τώρα ισχύ της, η ΚΥΑ έχει ήδη αποτύχει, ούτε και μπορεί σε κανένα βαθμό να αποτελέσει ασπίδα προστασίας των δασών και της λαϊκής περιουσίας από τις δασικές πυρκαγιές.
Τεράστια κενά σε Δασική Υπηρεσία και Πυροσβεστικό Σώμα
Την ίδια στιγμή που διατηρούνται τεράστια κενά στη Δασική Υπηρεσία και το Πυροσβεστικό Σώμα, η κυβέρνηση προωθεί την υποκατάσταση σημαντικού μέρους των πυροσβεστικών υπηρεσιών, από τον εθελοντισμό και τις ΜΚΟ.
Ενδεικτικά, η περιοχή ευθύνης του Δασαρχείου Πεντέλης που συμπεριλαμβάνει τον Υμηττό και την Πεντέλη, χρειάζεται πάνω από 20 δασοφύλακες, ενώ έχει 8.
Στα Δασαρχεία της Αττικής είναι καλυμμένο μόνο το 25% των αναγκαίων θέσεων δασολόγων, το 65% των οδηγών, το 60% των δασοφυλάκων το 65% των διοικητικών – οικονομικών. Αντίστοιχα, υπάρχουν μόνο 2 υπάλληλοι της Περιφέρειας σε όλη τη Δυτική Αττική για την Πολιτική Προστασία.
Έπρεπε τουλάχιστον 400 μόνιμοι δασεργάτες στα Δασαρχεία της Αττικής και 250 στη Διεύθυνση Αναδασώσεων Αττικής.
Επιπλέον παραδείγματα:
Παράλληλα υπάρχουν μνημόνια συνεργασίας με ιδιώτες εργολάβους που πέρα από την ενίσχυσή τους με χρήματα του ελληνικού λαού, δεν εξασφαλίζεται οργανωμένη πρόληψη.
Με την κατάσταση αυτή το σχέδιο “ΙΟΛΑΟΣ 2” για τις πυρκαγιές, όπως και τα αντίστοιχα σχέδια για τις πλημμύρες (“ΔΑΡΔΑΝΟΣ”), τις χιονοπτώσεις (“ΒΟΡΕΑΣ”), τους σεισμούς (“ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ”) είναι γραφειοκρατικά έγγραφα με γενικές οδηγίες και περιγραφή αρμοδιοτήτων, που στην πράξη δεν μπορούν να υλοποιηθούν.
Η ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού είναι στην ουσία ανύπαρκτη. Περιορίζεται στην ύπαρξη κάποιων οδηγιών αυτοπροστασίας στο διαδίκτυο και στο ότι θα υπάρξει το μήνυμα του 112 όταν χρειαστεί.
«Ευκαιρία» για ενίσχυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας
Οι καταστροφές αξιοποιούνται από τις κυβερνήσεις διαχρονικά ως “ευκαιρία” για επενδύσεις, αλλά η σημερινή της ΝΔ σπάει κάθε ρεκόρ έντασης της εκμετάλλευσης και της ενίσχυσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας με την επιλογή της “μετατροπής της καταστροφής σε ευκαιρία”, διαμορφώνοντας διάφορα σχέδια “ανασυγκρότησης” και “διαχείρισης”.
Το νέο νομικό πλαίσιο που υπάρχει διευρύνει τις επιτρεπτές επεμβάσεις σε δάση και δασικές εκτάσεις, για τουριστική και άλλες μορφές επιχειρηματική εκμετάλλευση που οδηγούν σε αλλαγή του χαρακτήρα τους. Επιτρέπει μεγάλα πάρκα ΑΠΕ και επεμβάσεις σε αναδασωτέες εκτάσεις προστατευόμενες δασικού χαρακτήρα εκτάσεις.
Ήδη μια σειρά επιχειρηματικοί όμιλοι γίνονται ανάδοχοι αποκατάστασης δασών στην Αττική.
Σοβαρές ευθύνες έχει η περιφερειακή αρχή της ΝΔ που προβάλλει το θέμα των αρμοδιοτήτων αφήνοντας στο απυρόβλητο την εφαρμοζόμενη πολιτική στην πολιτική προστασία και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα ο περιφερειάρχης μας είπε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έχει κάνει τα περισσότερα στον τομέα αυτό. Ευθύνες έχουν και οι δημοτικές αρχές που στηρίζονται από τα αστικά κόμματα, ανεξάρτητα εάν δηλώνουν ανεξάρτητοι και αυτοδιοικητικοί, γιατί αποδέχονται αυτήν την κατάσταση, γιατί δεν αναδεικνύουν το πρόβλημα, γιατί δεν διεκδικούν από την εκάστοτε κυβέρνηση και μετά από μια καταστροφή συμμετέχουν στο γνωστό γαϊτανάκι ευθυνών.
Απαιτείται ριζικά διαφορετικός δρόμος για την προστασία από τις καταστροφές
Η διασφάλιση ολοκληρωμένης πολιτικής προστασίας, αντιπλημμυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης, προστασίας και καταπολέμησης των δασικών πυρκαγιών, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων, έργων αντισεισμικής θωράκισης, έργων πυροπροστασίας και ολοκληρωμένης διαχείρισης δασών και δασικών συστημάτων για τη συνδυασμένη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και την ουσιαστική αντιμετώπιση των καταστροφών δεν μπορούν να υλοποιηθούν από ένα κράτος εχθρικό για το λαό. Προϋποθέτουν ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την πολιτική εξουσία που θυσιάζει ακόμα και ζωές για τα κέρδη λίγων. Προϋποθέτουν τον ριζικά διαφορετικό δρόμο της εργατικής – λαϊκής εξουσίας.
Την κοινωνική κρατική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης, τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγικής διαδικασίας και της ανάπτυξης της παραγωγής. Προϋποθέτουν στόχος της παραγωγής να γίνει η διευρυμένη λαϊκή ευημερία και η κάλυψη των συνδυασμένων αναγκών και όχι το κέρδος, η διασφάλιση της ζωής και της υγείας του λαού να έχει πρώτη προτεραιότητα.
Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, καλούμε τον εργαζόμενο λαό να συμπορευτούμε αγωνιστικά, να είμαστε στην πρώτη γραμμή ενάντια στην εμπορευματοποίηση και παράδοση στην επιχειρηματική δράση του περιβάλλοντος, των δασών, ενάντια στην “πράσινη μετάβαση” της ΕΕ και των μονοπωλιακών ομίλων, για την υπεράσπιση της ζωής και της περιουσίας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε:
– Να χρηματοδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό και να ενισχυθούν μαζικά με μόνιμο προσωπικό η Πυροσβεστική, η Δασική Υπηρεσία και όλες οι κρατικές δομές πρόληψης, διαχείρισης και Πολιτικής Προστασίας, Υγείας και εκτίμησης και πρόγνωσης των φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών. Να εξασφαλιστεί όλος ο αναγκαίος και σύγχρονος εξοπλισμός, πυροσβεστικά και άλλα οχήματα κλπ. στην κατεύθυνση ενιαίου αντιπυρικού σχεδιασμού με κύριο βάρος στην πρόληψη, την ειδική διαχείριση της δασικής βλάστησης και τη διαφορετική οργάνωση των επίγειων δυνάμενων.
– Άμεση χρηματοδότηση και στελέχωση για την εκπόνηση των αναγκαίων μελετών και υλοποίηση έργων (για την εκτίμηση της επικινδυνότητας, την απομάκρυνση της ξηρής καύσιμης ύλης κλπ.).
– Άμεση εκπαίδευση του πληθυσμού (σχετικά με μέτρα πρόληψης, διαδικασίες εκκένωσης χώρων εργασίας και κατοικίας κλπ.) και μέτρα προστασίας των εργαζομένων και του πληθυσμού χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση κατά τη διάρκεια πυρκαγιών και άλλων φυσικών ή τεχνολογικών καταστροφών (μεταφορά και διαμονή σε ασφαλείς χώρους, νοσοκομειακή περίθαλψη κ.ά.). Άμεση αποκατάσταση των προβλημάτων σε δίκτυα και υποδομές με ευθύνη του κράτους.
– Κατάργηση του κανονισμού Πυροπροστασίας [(ΚΥΑ 55904/19-5-2023 περί της πυροπροστασίας των ακινήτων (ΦΕΚ 3475/Β/2023)], που εδράζεται στην ατομική ευθύνη των κατοίκων και φορτώνει τις λαϊκές οικογένειες με τεράστια βάρη για τους καθαρισμούς, τις οικοδομικές μετατροπές σε περιφράξεις και σπίτια.
– Να καταργηθούν το πλαίσιο χρήσεων γης, η αντιδραστική δασική νομοθεσία που ψήφισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και διασφαλίζει τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που υποτάσσει το περιβάλλον στο κέρδος και καθιστά αδύνατη τη διαχείριση και προστασία των δασών από κάθε κίνδυνο.
– Διακοπή όλων των μη αναγκαίων εργασιών όπου εκδηλώνονται πυρκαγιές, έντονα καιρικά φαινόμενα κλπ., με πλήρη αποζημίωση των ημερομισθίων των εργαζομένων.
– Άμεση απορρύπανση περιοχών που έχουν πληγεί από πυρκαγιές, τεχνολογικά ατυχήματα ή φυσικά φαινόμενα. Εκτίμηση της επικινδυνότητας με κατάλληλες μετρήσεις επικίνδυνων παραγόντων, εκτίμηση της έκθεσης του πληθυσμού σε επικίνδυνες ουσίες, λήψη μέτρων προστασίας και αποκατάστασης της υγείας του πληθυσμού χωρίς καμία οικονομική του επιβάρυνση.
– Πλήρης και ουσιαστική καταγραφή της καταστροφής των καμένων εκτάσεων και των λαϊκών περιουσιών. Άμεση και ουσιαστική στήριξη και αποκατάσταση των πληγέντων από τις πυρκαγιές και από κάθε φυσική ή τεχνολογική καταστροφή, με πλήρεις αποζημιώσεις στο 100% των απωλειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να εξασφαλιστεί η διαμονή σε ξενοδοχεία με κρατικά έξοδα για όσους χρειάζεται και για το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την αποκατάσταση των ζημιών.
– Κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών με ευθύνη του κράτους και απαλλαγή των φορολογικών υποχρεώσεων, πάγωμα της πληρωμής των δανείων για τους πληγέντες.
– Κήρυξη όλων των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Καμία αλλαγή στον χαρακτήρα και τη χρήση γης. Να θεωρηθεί παράνομη η οικοπεδοποίηση των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Μέτρα προστασίας από καταπατήσεις, εκχερσώσεις και άλλες προσπάθειες αλλαγής του χαρακτήρα των καμένων δασικών εκτάσεων.
– Απαγόρευση της εγκατάστασης ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών σε καμένα δάση και δασικές εκτάσεις.
Οι εκλεγμένοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης” σε Περιφέρειες και δήμους θα συνεχίζουν και το επόμενο διάστημα με όλες τις δυνάμεις τους να παλεύουν κόντρα σε μια πολιτική που αντιμετωπίζει τις ζωές μας και τον φυσικό πλούτο ως κόστος».
Αγωνιστική διεκδίκηση πόρων και μέσων μαζί με τον λαό
Την πολιτική όλων των κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν τα δάση ως εμπόρευμα και πεδίο κερδοφορίας επισήμανε μεταξύ άλλων στην παρέμβασή του ο Ηλίας Σταμέλος, δήμαρχος Καισαριανής. Αναφέρθηκε στην τραγική υποχρηματοδότηση του κράτους προς τους δήμους, αποκαλύπτοντας ότι για «τον δήμο Καισαριανής, η κρατική επιχορήγηση για την πυροπροστασία είναι μόλις 71.000 €. Από αυτήν, το 65% παρακρατείται ως εισφορά στον ΣΠΑΥ, που επίσης έχει θέσει ζήτημα αύξησης χρηματοδότησης από το κράτος. Το ποσό αυτό δεν επαρκεί ούτε για τα απολύτως αναγκαία.
Υπογράμμισε ακόμα ότι «ο Δήμος στερείται εξοπλισμού, καθώς δεν διαθέτει υδροφόρα ικανή να υποβοηθήσει το έργο του πυροσβεστικού σώματος σε μεγάλη φωτιά, ενώ το προσωπικό που μπορεί να συμβάλει στον επιχειρησιακό σχεδιασμό αφορά αποκλειστικά τους μόνιμους υπαλλήλους και είναι μόνο 20 εργαζόμενοι. Γι’ αυτό και κόντρα στον απαράδεκτο νόμο Βορίδη εμείς στηρίζουμε μέχρι τέλους τους εργαζόμενους, στο δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή εργασία, γνωρίζοντας τις κυρώσεις που επιφέρει για εμάς. Η καθημερινή τους προσφορά είναι που εξασφαλίζει χρόνια τώρα τη λειτουργία των υπηρεσιών αυτών που ξεκληρίζονται οργανωμένα από την κυρίαρχη πολιτική που άλλοτε απαγορεύει πλήρως και άλλοτε εγκρίνει την πρόσληψη προσωπικού με το σταγονόμετρο».
Ο Ηλίας Σταμέλος, σημειώνοντας ότι η προστασία του δάσους και της ανθρώπινης ζωής και λαϊκής περιουσίας είναι μονόδρομος, τόνισε την αναγκαιότητα της διεκδίκησης. «Προσανατολίζουμε τη δράση μας στη διεκδίκηση όλων των απαραίτητων μέτρων από το κράτος μαζί με τους εργαζόμενους του Δήμου και τον λαό της πόλης, στην εκπαίδευση των κατοίκων και του προσωπικού του Δήμου για ετοιμότητα σε τέτοια φαινόμενα, στη δημιουργία έργων υποδομής που θα θωρακίσουν ουσιαστικά τον Δήμο μας», είπε κι έφερε συγκεκριμένα παραδείγματα παρεμβάσεων.
Παντελής έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού από το κράτος
Την παντελή έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού από το κράτος σε επίπεδο πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών, επισήμανε μεταξύ άλλων στην παρέμβασή του ο Βαγγέλης Σίμος, δήμαρχος Πετρούπολης καταγγέλλοντας ότι κυβέρνηση και τοπικές αρχές αναλώνονται σε φιέστες με τη συμμετοχή χορηγών, ΜΚΟ και επιχειρηματιών, πολλοί από τους οποίους έχουν βάλει πόδι στα δάση, με βάση και το δασοκτόνο πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Εξαιτίας της υποχρηματοδότησης που όλες οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν, στο Δασαρχείο Πετρούπολης υπάρχει μόλις ένας δασοφύλακας, ο οποίος δεν επαρκεί φυσικά να καλύψει ούτε το κομμάτι του Ποικίλου Ορους που ανήκει στην Πετρούπολη, κατήγγειλε. Αναφερόμενος στο κόστος των στοιχειωδών μέτρων πρόληψης, ανέφερε ότι ανέρχεται σε 280 χιλιάδες ευρώ, εκ των οποίων η κρατική χρηματοδότηση είναι μόλις 82 χιλιάδες ευρώ, με τον Δήμο να καλείται να καλύψει τη διαφορά ενώ στο τμήμα της πολιτικής προστασίας του δήμου, υπάρχει μόλις μία υπάλληλος, που τοποθέτησε η «Λαϊκή Συσπείρωση» μόλις ανέλαβε τη διοίκηση του Δήμου, γιατί πριν δεν υπήρχε κανείς (!) μαζί με 30 εποχικούς πενταμηνίτες που προσλαμβάνονται το καλοκαίρι, εξαιτίας της νομοθεσίας που απαγορεύει τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Τραγικές ελλείψεις σε Δασαρχεία και Πυροσβεστική
Η κυβέρνηση επικαλείται την «κλιματική αλλαγή» για να δικαιολογήσει την ανυπαρξία ουσιαστικών μέτρων πρόληψης και κατάσβεσης αλλά και για να κρύψει και ν’ αποποιηθεί των ευθυνών της για τις καταστροφές που φέρνει η πολιτική που εφαρμόζει στον τομέα της αντιπυρικής προστασίας, επισήμανε μεταξύ άλλων ο Μιχάλης Σελέκος δήμαρχος Χαϊδαρίου.
Ενώ η περιοχή έχει πολλές δασικές εκτάσεις, ορεινούς όγκους που φθάνουν στα σύνορα με τη Βοιωτία και μεγάλη βιομηχανική ζώνη, το Δασαρχείο Αιγάλεω έχει μόλις 4 δασολόγους, 10 δασοφύλακες και κανέναν δασεργάτη! Οι εργολάβοι που αναλαμβάνουν τον καθαρισμό των δασών, δεν έχουν την επιστημονική επίβλεψη από το δασαρχείο, με αποτέλεσμα τελικά οι όποιες εργασίες να είναι αποσπασματικές και αναποτελεσματικές. Τα δάση παραμένουν αφύλακτα, οι δασικοί δρόμοι δεν επισκευάζονται, δεν λειτουργούν γεωτρήσεις, βάνες, δεξαμενές νερού. Κατήγγειλε ακόμα τις σοβαρές ελλείψεις προσωπικού και τεχνικού εξοπλισμού στην Πυροσβεστική.