Η Τοπική Διοίκηση και οι εργασιακές σχέσεις ήταν το θέμα της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα το απόγευμα από την ΤΟ Κεντρικής, Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.
Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιάννης Πρωτούλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (διαβάστε εδώ περισσότερα).
Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τον Βασίλη Πετρόπουλο, αντιπρόεδρο στο Σωματείου Εργαζομένων του Δήμου Ν.Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ, υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο στον Δυτικό Τομέα Αθηνών (δείτε εδώ video), την Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρο του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής και της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλο στον Κεντρικό Τομέα (δείτε εδώ video), την Σοφία Κολιζέρα, κοινωνική λειτουργό, εργαζομένη στην υπηρεσία «Βοήθεια στο Σπίτι» Δήμου Ν. Φιλαδέλφειας – Ν. Χαλκηδόνας, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων «Βοήθεια στο Σπίτι» Αττικής, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλο στον Κεντρικό Τομέα (δείτε εδώ video) και την Δώρα Σταμάτη, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Ν. Ιωνίας, υποψήφια δημοτική σύμβουλο Ν. Ιωνίας (δείτε εδώ).
Χτυπιέται η μόνιμη και σταθερή εργασία
Ο Βασίλης Πετρόπουλος στάθηκε στην ένταση πολιτικής που στόχο έχει το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας και ανεφέρε χαρακτηριστικά στοιχεία όπως: «Οι 624.000 μόνιμοι υπάλληλοι στο Δημόσιο το 2013, γίνανε 565.000 το 2022, αν αφαιρέσεις ότι 140.000 είναι οι ένστολοι, τότε το υπηρετούν μόνιμο προσωπικό πέφτει στις 425.000. Οι 41.800 συμβασιούχοι στο Δημόσιο το 2013 γίνανε 178.000 το 2022, τετραπλασιασμός δηλαδή».
Τόνισε πως ειδικά στους ΟΤΑ δεν υπάρχει σχέση εργασίας που να μην έχει βρει εφαρμογή και έφερε αρκετά παραδείγματα μεταξύ αυτών ότι «15.000 εργάζονται μέσω ΕΣΠΑ σε διάφορες ειδικότητες σε παιδικούς σταθμούς, 9.500 σχολικές καθαρίστριες με πρώην σύμβαση έργου νυν 11μηνη σύμβαση, πολλές από αυτές μη πλήρους απασχόλησης, 2.200 στα ΚΔΑΠ, 1.000 στα Κέντρα Φροντίδας Ηλικιωμένων, 4.000 στις κοινωνικές δομές. Η μεγάλη πλειοψηφία των 15.000 του ΟΑΕΔ στο πρόγραμμα 55-67».
Επισήμανε πως δίπλα στους 70.000 μόνιμους υπαλλήλους που έχουν απομείνει στους ΟΤΑ υπάρχουν άλλοι τόσοι εργαζόμενοι με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Αυτή η εργασιακή επισφάλεια, όπως σημείωσε, έχει φέρει εργασιακή αβεβαιότητα, φόβο, εντατικοποίηση, ατυχήματα και θανάτους. «Ειδικά στο θέμα των ατυχημάτων οι ΟΤΑ βρίσκονται μαζί με delivery και οικοδόμους ψηλά στη μακάβρια αυτή λίστα», τόνισε και συμπλήρωσε πως «65 νεκροί συνάδελφοί μας από το 2014 μέχρι σήμερα, εκατοντάδες σακατεμένοι με την πλειοψηφία των θυμάτων να είναι εργαζόμενοι με αυτές τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις. Τα στοιχεία που έδωσε ο ΣΕΠΕ στην κινητοποίηση του Συνδικάτου ΟΤΑ τη Παρασκευή 30 του Ιούνη είναι αποκαλυπτικά. Στην Αττική σε 12 δήμους που έκανε ελέγχους το Σώμα Επιθεώρησης από την 1-1-2023 μέχρι και σήμερα έχουμε 43 εργατικά ατυχήματα».
Απέναντι στην επιθετικότητα που κλιμακώνεται και με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 21 Σεπτέμβρη. Τέλος μετέφερε τη θετική εμπειρία εργαζομένων από όλη την Ελλάδα όπου το μοναδικό στήριγμα που είχαν στην πλειοψηφία των Δημοτικών Συμβουλίων και απέναντι σε υποταγμένες δημοτικές αρχές ήταν οι σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης». «Οφείλουμε να στηρίξουμε και να αναδείξουμε τη δική μας φωνή, το δικό μας αγωνιστικό τείχος με μια δυνατή “Λαϊκή Συσπείρωση” σε κάθε δήμο και Περιφέρεια» ,σημείωσε.
Ένας είναι ο δικός μας δρόμος, η ενίσχυση των διεκδικήσεων με το ταξικό κίνημα, τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και το ΚΚΕ
Η Β. Πανουτσάκου ξεκίνησε την παρέμβασή της από την Ευρωενωσιακή Οδηγία 2019/1152 με τίτλο «Για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση», η οποία «ενσωματώνει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων, προκειμένου να αιτιολογηθεί η αναγκαιότητα των ρυθμίσεων, ότι με την “αρχή 5 του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, σύμφωνα με τη νομοθεσία και τις συλλογικές συμβάσεις, πρέπει να διασφαλίζεται η αναγκαία ευελιξία για τους εργοδότες ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται γρήγορα στις μεταβολές της οικονομικής συγκυρίας, ότι πρέπει να προάγονται καινοτόμες μορφές εργασίας οι οποίες θα ενθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα, θα διευκολύνουν την επαγγελματική κινητικότητα κλπ.”».
«Βέβαια δεν είναι ούτε το πρώτο κείμενο, ούτε το μοναδικό νομικό κείμενο της ΕΕ» σχολίασε, απαντώντας και στις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που προβάλλουν ότι οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες είναι καλές, ότι εάν η κυβέρνηση περιοριζόταν στα ζητήματα της Οδηγίας δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα.
Αναφέρθηκε στην πορεία των αναδιαρθρώσεων από το 2010. «Με τον “Καλλικράτη” μεταφέρθηκαν οι υπηρετούντες υπάλληλοι στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, στην Αττική στη νεοσύστατη Περιφέρεια και καταργήθηκαν όλες οι κενές οργανικές θέσεις μόνιμου προσωπικού. Από τότε η πορεία είναι αυτή που ειπώθηκε, με τις μετρημένες στα δάχτυλα προσλήψεις και με εκατοντάδες συμβασιούχους», ανέφερε και συμπλήρωσε πως «από το 2011 και τις μετέπειτα ρυθμίσεις έχουν προστεθεί μια σειρά από αρμοδιότητες. Αρμοδιότητες χωρίς προσωπικό και μέσα, ώστε να υπηρετούνται ταυτόχρονα όλοι οι στόχοι. Και να δημιουργείται το έδαφος των ιδιωτικοποιήσεων και εκχωρήσεων αρμοδιοτήτων και να καλλιεργείται ως αναγκαιότητα και να προωθούνται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η δουλειά μέσα από κακοπληρωμένα προγράμματα, περιορισμένης διάρκειας, η ομηρία, η παραπέρα μείωση του λεγόμενου μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους του δημόσιου τομέα».
Έφερε μια σειρά παραδείγματα μεταφοράς αρμοδιοτήτων στις Περιφέρειες, όπως από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ και τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις επισκευές και συντηρήσεις, ηλεκτροφωτισμός, οι υπόγειες διαβάσεις, οι γέφυρες κ.ά. του οδικού δικτύου, που μεταφέρθηκε με ένα «γερασμένο» προσωπικό, που σχεδόν όλοι έχουν συνταξιοδοτηθεί ή είναι στα πρόθυρα, με παροπλισμένα τα περισσότερα φορτηγά και μέσα. Τη φωτεινή σηματοδότηση που είναι σφιχταγκαλιασμένη με τις μεγάλες εταιρείες και τους εργολάβους του χώρου. Τους καθαρισμούς και τις διαδικασίες οριοθέτησης και διευθέτησης του συνόλου των ρεμάτων, εργασίες που μεταφέρθηκαν χωρίς όπως έχουμε ξαναπεί να υπάρχει καμιά καταγραφή, κανένα μητρώο. Τη μεταφορά μαθητών, που πήγε σε δήμους και ξαναγύρισε στις Περιφέρειες, με τα προβλήματα να παραμένουν από τις καθυστερήσεις και τους άγονους διαγωνισμούς κ.ά.
Τόνισε ακόμη πως ενώ οι Περιφέρειες διαχειρίζονται σημαντικά κονδύλια μέσα από τις Διαχειριστικές Αρχές και τα «Περιφερειακά Ταμεία Ανάπτυξης» εντάσσουν ελάχιστα έργα υποδομών και δεν εντάσσουν εξοπλισμό και μέσα.
Αναφέρθηκε σε ενδεικτικά ζητήματα από τη Θεσσαλία που έχει πληγεί από τις πλημμύρες. σημειώνοντας: «Ο ΤΟΕΒ Πηνειού που εποπτεύεται από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και που είναι ένας από τους μεγαλύτερους οργανισμούς εγγείων βελτιώσεων στην Ελλάδα έχει έναν διευθυντή, έναν μόνιμο εργαζόμενο και 30 εποχικούς συμβασιούχους. Κατά τ’ άλλα ο πρόεδρός του στην 1η σελίδα στο site ευχαριστεί μεγαλόπρεπα τον περιφερειάρχη Αγοραστό, γιατί στέκεται πάντα αρωγός στο έργο του! Στις πολύπαθες κτηνιατρικές υπηρεσίες ανά την Ελλάδα η κατάσταση είναι εκρηκτική. Μετρημένοι στα δάχτυλα όπως και σε όλες τις υπηρεσίες πανελλαδικά. Στη Θεσσαλία, που το μέγεθος του ζωικού κεφαλαίου ήρθε στην επιφάνεια με τον τραγικό τρόπο των νεκρών ζώων η στελέχωση κινείται στο 50%, οι συνάδελφοι καλούνται να διαχειριστούν 2.000.000 αιγοπρόβατα, 200.000 βοοειδή, 110.000 γουρούνια και 200.000 πτηνά, με 16 σφαγεία κλπ. και για όλα αυτά υπάρχει μια μονάδα διαχείρισης υποπροϊόντων και νεκρών ζώων και μάλιστα ιδιωτική στη Λάρισα. Αυτά τα δεδομένα εκμεταλλεύτηκαν και νομοθέτησαν και τον “ιδιώτη κτηνίατρο εκτροφής”».
Στάθηκε ακόμη στην εργολαβία των Αναπτυξιακών Εταιρειών και των Αναπτυξιακών Οργανισμών, που έχουν συστήσει όλες οι Περιφέρειες. Όπως επισήμανε για την Αττική «η “Νέα Μητροπολιτική Αττική ΑΕ” μια ανεξέλεγκτη εταιρεία, ένα παραμάγαζο της διοίκησης που συγκροτήθηκε με απόφαση της πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου, του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης και του Δήμου Αθηναίων, υλοποιώντας τις νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, με τον ν. 4674/2020 προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εκχωρήσεις αρμοδιοτήτων, τις ΣΔΙΤ και το πέρασμα αρμοδιοτήτων και υποδομών στην αγορά, στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδρυσή του ψηφίστηκε από τους περιφερειακούς συμβούλους του Πατούλη, τους ”ανεξάρτητους” που τον ακολουθούν και τους συμβούλους της παράταξης της Δούρου, του ΣΥΡΙΖΑ.
Έφτιαξαν μια νέα ”σύγχρονη” Ανώνυμη Εταιρεία, που αξιοποιεί χρηματοδοτικά εργαλεία και υποδομές, συγκεντρώνει πόρους του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) ώστε να διαθέτει τη δουλειά και την επιστημονική γνώση εργαζομένων στους επιχειρηματικούς ομίλους, να αναθέτει αρμοδιότητες, τεχνική υποστήριξη σε ιδιώτες, σε εξωτερικούς συμβούλους, να διοχετεύει χρήμα όπου και όσο θέλουν…, μακριά από το δημόσιο λογιστικό και τη στοιχειώδη διαφάνεια που επιβάλλεται».
«Απέναντι σε όλα αυτά ένας είναι ο δικός μας δρόμος. Η ενίσχυση των διεκδικήσεών μας μαζί με το ταξικό κίνημα, τη “Λαϊκή Συσπείρωση” και το ΚΚΕ “για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων”, όπως είναι και το κεντρικό σύνθημα των εκλογών», επισήμανε η Β. Πανουτσάκου.
Μόνη ελπίδα η ένταση των αγώνων
Η Σ. Κολιζέρα στάθηκε στο λεγόμενο κοινωνικό κράτος, αναφέροντας «ότι οι εργαζόμενοι του “Βοήθεια Στο Σπίτι” καθημερινά ερχόμαστε μέσα από τις κοινωνικές δομές των δήμων που ανήκουμε σε επαφή με αδύναμους και ευάλωτους πολίτες».
Πιο συγκεκριμένα ανέφερε: «Βλέπουμε λοιπόν ότι ο αριθμός των αδύναμων και ευάλωτων πολιτών αυξάνεται συνεχώς εξαιτίας του εκμεταλλευτικού πολιτικού συστήματος που συντηρεί αυτή την κατάσταση, σε σημείο που σε αντιστοιχία με το υπάρχον εργατικό δυναμικό να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε άμεσα στα αιτήματά τους και σε πολλούς δήμους να έχουν δημιουργηθεί λίστες αναμονής.
Στον αντίποδα, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα υποτυπώδες έως ανύπαρκτο σε πολλές περιπτώσεις κράτος πρόνοιας που αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών. Ένα κράτος πρόνοιας με κατακερματισμένες, υποχρηματοδοτούμενες, υποστελεχωμένες δομές, ένα κράτος πρόνοιας που δεν μπορεί να επιλύσει ουσιαστικά τις υπαρκτές ανάγκες των ευάλωτων λαϊκών στρωμάτων. Η κοινωνική πολιτική ως επί το πλείστον έχει περιοριστεί στη διαχείριση της ακραίας φτώχειας (συσσίτια, κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φαρμακεία, καλάθια του νοικοκυριού, market pass κλπ.), εν ολίγοις “μπαλώματα” για επιβίωση! Και είναι αναμενόμενο αυτά τα “μπαλώματα” να καλούνται να τα υπηρετήσουν εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μέσα από προγράμματα περιορισμένης διάρκειας και ευθύνης».
Σημείωσε ότι «οι εργαζόμενοι στο “Βοήθεια στο Σπίτι” έχουμε ζήσει στο πετσί μας τι σημαίνουν όλα αυτά! Χρόνια τώρα το πρόγραμμα να λήγει και εμείς να παλεύουμε για το αυτονόητο, την ανάγκη συνέχισης και μονιμοποίησής του, την ανάγκη διεύρυνσής του, την ανάγκη μονιμοποίησης των εργαζομένων», και συμπλήρωσε:
«Ζήσαμε χρόνια τώρα να μας χτυπάνε στη πλάτη, κυβερνήσεις, υπουργοί και δήμαρχοι, να μας λένε ότι έχουμε δίκιο, ότι είμαστε απαραίτητοι και αναγκαίοι στο κοινωνικό σύνολο, αλλά… αλλά το Σύνταγμα, οι νόμοι…, τους δένανε τα χέρια και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα! Κι όμως ο διαρκής και ανυποχώρητος αγώνας των εργαζομένων στο “Βοήθεια στο Σπίτι”, ο αγώνας των ταξικών δυνάμεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, το αγωνιζόμενο κίνημα των συνταξιούχων και των ΑμεΑ έφερε αποτελέσματα και οδήγησε στη μονιμοποίηση των εργαζομένων, μέσα από συνεχείς πολύμορφες κινητοποιήσεις, μέσα από τεράστια διαπάλη με τις δυνάμεις του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού και ξεπερνώντας τις απαράδεκτες λύσεις μας πρότειναν για δημιουργία ΚΟΙΝΣΕΠ και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών στο “Βοήθεια στο Σπίτι”!».
Η Σ. Κολιζέρα υπογράμμισε ακόμη: «Σε μια φτωχοποιημένη κοινωνία όχι μόνο οικονομικά αλλά και κοινωνικά, μια κοινωνία τραυματισμένη, απογοητευμένη με έλλειψη ενσυναίσθησης, με προσέγγιση στο εγώ και όχι στο εμείς, μια κοινωνία που στερείται την κάλυψη των βασικών της αναγκών και παλεύει για τα αυτονόητα, ενόψει των εκλογών, η μόνη ελπίδα και διέξοδος είναι να δυναμώσουμε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας, να δυναμώσουμε τα ψηφοδέλτια της “Λαϊκής Συσπείρωσης”. Για να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της βάρβαρης πολιτικής του κράτους, κυβερνήσεων, περιφερειακών και δημοτικών αρχών που το υπηρετούν, σε βάρος των λαϊκών οικογενειών.
Για να εκλεγούν περισσότεροι περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, να περάσουν επιτέλους στα χέρια αγωνιστών δήμοι στην Αττική που θα αποτελέσουν στήριγμα στον αγώνα του λαού για τα δικαιώματά του! Γιατί κάθε ψήφος στη “Λαϊκή Συσπείρωση”, το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΚΚΕ, θα κατατεθεί την επόμενη μέρα των εκλογών στο κίνημα που πρωτοστατεί και υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργατών, των ανίσχυρων, των ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης».
«Λαϊκή Συσπείρωση» για να έρθουν οι ανάγκες μας στο προσκήνιο
Η Δ. Σταμάτη αναφέρθηκε στις ευέλικτες μορφές εργασίας που κυριαρχούν και στους δήμους, τονίζοντας ότι υπάρχουν εργαζόμενοι σε κατάσταση ομηρίας για πολλά χρόνια, ακόμα και από τα παλιά προγράμματα stage.
Στη συνέχεια στάθηκε στην κατάσταση στους παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς με την έλλειψη προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Όπως επίσης ότι μερικές από αυτές, όπως ψυχίατρος κ.ά. αφορούν την επίσκεψη του εργαζόμενου μια φορά το μήνα στο σταθμό και έχοντας μπλοκάκι.
Αντίστοιχα παρέθεσε το πρόβλημα της σχολικής στέγης, αλλά και την μη επάρκεια των θέσεων για βρέφη και νήπια στους σταθμούς φέρνοντας ως παράδειγμα τον δήμο της όπου τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί κατά 20%.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση κάλεσε στην ενίσχυση των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για να έρθουν οι λαϊκές ανάγκες στο προσκήνιο.